Frisse duik
Iedere ochtend neem ik een frisse duik vanaf de kade van het KNSM-eiland waar ik woon. Ik houd van nieuwe dingen doen en pas mij aan mijn omgeving aan. Als ik in de buurt van een tennisbaan zou wonen, zou ik gaan tennissen. Ik ben sportief. Schaatsen is mijn nummer één. Ik ben schaatscoach voor kinderen.
Sta op en ga
Dat ik dominee ben geworden is echt puur toeval. Met goed verstand ging je in de jaren zeventig geen theologie studeren. Het geloof had ik de rug toegekeerd; daar wilde ik niks meer mee te maken hebben. Door mijn baan op het secretariaat van de faculteit kwam ik na mijn studie geschiedenis toch terecht bij theologie. Daar leerde ik hoe het óók kan.
Mijn eerste college Hebreeuws ging over de tekst: ‘Sta op en ga.’ Dat was een roep om een eigen weg te gaan; niet te blijven waar je bent. Dat paste helemaal bij die tijd. Ik heb er zo’n lol in gekregen om in die oude teksten te duiken. Als je van literatuur houdt is Bijbellezen een onvoorstelbaar mooie manier om een wereld tevoorschijn te toveren.
Iets te vertellen
Aanvankelijk voelde ik me niet opgewassen tegen het predikantschap. Ik vond dat ik te weinig te vertellen had om dominee te worden. Gelukkig bleek ik aanleg te hebben voor het vertellen van verhalen, met name voor kinderen. Daarom begon ik met jeugdwerk en schreef ik een kinderbijbel. Het gevoel dat ik te licht was om een gemeente te leiden, veranderde toen ik een gehandicapt kind kreeg. In de verbijstering wat mij overkwam vond ik troost in de liederen en de liturgie.
Bijna mijn hele leven heb ik in Amsterdam gewoond. Ik ben nu interim-predikant van de Ark en de Bethelkerk in Noord, het enige stadsdeel dat ik nog niet kende. Als je er met de auto doorheen rijdt, lijkt het verschrikkelijk lelijk. Maar op de fiets kom je de mooiste en leukste plekken tegen. Een nieuwe omgeving, iets wat ik nog niet ken, vind ik een avontuur.
