Bart Haverkamp (22) wil graag iets betekenen voor andere studenten. Op die manier hoopt de theologiestudent en oud-bestuurslid van Navigators Studentenvereniging Amsterdam te ontdekken hoe hij zijn geloof ook buiten de christelijke bubbel kan vormgeven. Sinds een jaar knoopt hij daarom gesprekken aan met willekeurige studenten van Amsterdamse universiteiten. Dit doet hij onder de naam ‘72’, naar aanleiding van Lucas 10, waarin staat hoe 72 leerlingen de boze buitenwereld werden ingezonden om voor anderen van betekenis te zijn.

“De eerste paar keer liep ik wat rond op de universiteiten en vroeg ik aan mensen of ik wat voor ze kon doen”, begint Bart lachend. “Deze insteek bleek veel te open en werkte dus ook niet. Bovendien schaamde ik mij kapot. Tegenwoordig vraag ik studenten vaak of ze tijd hebben voor een gesprek over hun wereldbeeld en de dingen die zij geloven. Dat werkt beter! Het blijkt dat best veel mensen daar open voor staan. Schrikbarend weinig studenten zijn  bezig met vragen waarom ze leven en wat ze echt aan het doen zijn met hun leven. Ze vinden het echter wel leuk om het erover te hebben.”

Geven en nemen
“In mijn gesprekken met medestudenten luister ik veel, maar probeer ik ook door dingen heen te prikken en wat van mijn geloof te vertellen. Ik zie dit als een soort oefening om dit in mijn dagelijks leven ook te doen en de drempel om mensen in mijn dagelijks leven aan te spreken te verlagen. Inmiddels heb ik ontdekt hoe belangrijk en vet het is om deze gesprekken te voeren, zowel voor anderen als voor mijzelf. Een poosje geleden heb ik mijn overbuurman eens aangesproken. Ik kende hem nog niet, maar ben vervolgens wel bij hem gaan eten. Toen bleek dat hij best eenzaam is. Zoiets ontdek je pas als je iemand leert kennen. Een ander voorbeeld was op de universiteit. Ik vroeg een jongen of hij even tijd had om te praten. Ondanks het feit dat hij twintig minuten later een tentamen had, stond hij heel erg open voor een gesprek over het geloof. Uiteindelijk hebben we samen gebeden en heb ik hem mijn nummer gegeven. Of het een vervolg heeft weet je nooit, maar zo’n gesprek is heel leuk en mooi!”

Toekomst
“Ik denk dat elk mens gemaakt is om gericht te zijn op anderen en anderen lief te hebben. Ik vind het dan ook vet als ik dit ook mijn hele leven kan doen”, stelt Bart. Hij wil deze zogezegde levensstijl in de toekomst dan ook doorzetten en uitbouwen en zich inzetten om andere christelijke studenten hierin mee te nemen. “Het is niet saai of stom om op anderen gericht te zijn. Het is saai om te geloven en daar helemaal niets mee te doen!”

Tekst: Suzanne Stoelinga. Foto: Mirjam van Klaarbergen photography