Het zit allemaal in het paasverhaal

Pasen – een tijd van hernieuwde hoop en diepe betekenis. Voor Evert Jan de Wijer, predikant van De Thomas, helpt de paascyclus om niet toe te geven aan verdriet en wanhoop. Evert Jan: ‘Het paasverhaal helpt je bemoedigd te worden, oog te krijgen voor anderen en hoopvol te leven.’

Het echte besef van Pasen begint volgens hem op Palmzondag, als de kinderen met hun palmpaasstokken een ronde door de kerk maken. ‘Gevierd wordt dat Jezus als een held in Jeruzalem wordt binnengehaald. Maar op Palmzondag is er al ontnuchtering omdat de gemeente beseft dat na een aantal dagen de veroordeling van Jezus plaatsvindt.’

In stilte tot inkeer komen
‘Op Witte Donderdag viert De Thomas in kleine kring avondmaal rond de avondmaalstafel. Daarbij zeg ik: Hij wordt in de nacht overgeleverd. De gemeente antwoordt: Dat is deze nacht. Dat maakt veel indruk op de gemeente en op mij. De kerkzaal is donker en de avondmaalsruimte is licht. Het voelt als de nacht om ons heen. Aan het einde van de viering ontruimen we de avondmaalstafel. Er is geen orgelspel, ik schud geen handen en er is geen koffie. Het is tot inkeer komen.

Op Goede Vrijdag komen we in stilte weer binnen en pakken we de draad weer op. Ik lees het Passie-evangelie, dat wordt onderbroken door passiemuziek. Een diaken draagt de paaskaars in stilte de kerk uit en de viering eindigt in stilte.’

Nieuwe doop
De paasnacht begint in de stiltekapel: het koor zingt en Evert Jan leest een gedeelte uit Genesis voor over nieuw leven en de nieuwe brandende paaskaars wordt binnengedragen. ‘We gaan in processie naar de kerkzaal en gaan in een kring om het doopvont staan: de doop wordt hernieuwd. De Heer is waarlijk opgestaan, klinkt het in de paasnacht. Daarmee begint Pasen. Aan de paaskaars steken we een kaarsje aan en het licht wordt doorgegeven. Ook nu gaan we weer in stilte de kerk uit. In de hal wensen we elkaar een zalig Pasen.

Op eerste paasdag wordt de opstanding volop gevierd. Dan zit het echt vol! Paasliederen klinken en in de dienst staat centraal dat Maria Jezus zoekt, hem niet kan vinden en dan hoort dat hij is opgestaan!’

Geraakt door de donkerte
Evert Jan leeft erg mee met de paascyclus en voelt zich een onderdeel van de gemeente. ‘Ik ben dan heel geconcentreerd en vind het heel fijn dat je elkaar ziet van Witte Donderdag tot en met Pasen. Ik word geraakt door de donkerte, de stiltes en het licht dat wordt binnengedragen. Hij is waarlijk opgestaan, en tegen mijn wanhoop in ga ik het geloven. Maar hoe leggen we de opstanding uit? Neem bijvoorbeeld Navalny, net als bij Jezus wilden kwade machten zijn dood. Het kwaad heeft gewonnen. Poetin komt er mee weg. Nu is Navalny niet Jezus, maar ook hij werd door de autoriteiten als een bedreiging gezien van de macht, de politiek. Er is een parallel.’

Hoopvol leven
‘Tot slot: De paascyclus helpt me om niet toe te geven aan verdriet en wanhoop. Van Pasen gaat iets heel bemoedigends uit. Tegen de klippen op, zeg ik: Jezus is opgestaan. Het is een verhaal wat je helpt bemoedigd te worden, oog te krijgen voor anderen en hoopvol te leven. Het zit allemaal in het paasverhaal.’