Hodshonhof, een veilige plek voor jongeren in de knel
  • Berichtcategorie:Archief
  • Bericht gepubliceerd op:01/07/2019
  • Laatste wijziging in bericht:23/02/2022

Op Amstelhoven, het terrein van de Protestantse Diaconie Amsterdam in hartje centrum, zijn diverse diaconale organisaties gevestigd. Een daarvan is leefgemeenschap Hodshonhof. Gastvrijheid staat centraal in de groep. In navolging van Romeinen 12, vers 13: Leg u toe op de gastvrijheid en Hebreeën 13 vers 2: Vergeet de herbergzaamheid niet. Jolien de Goeij woont er nu anderhalf jaar met man en hun twee jonge kinderen. De leefgemeenschap bestond al, maar werd toen nog door Timon geleid. Timon is een organisatie die zorg biedt aan gezinnen, jongeren en jongvolwassenen die om wat voor reden dan ook hulp nodig hebben.
Na tien jaar de woningen aan Timo verhuurd te hebben, wilde de Diaconie dat de woongroep meer deel zou gaan uitmaken van het terrein van de Diaconie. De bewoners werd gevraagd hun passie opnieuw te benoemen. Die lig nu vooral bij jongeren tussen de 18 en 23 jaar die door huiselijke omstandigheden opvang nodig hebben, zodat ze hun studie kunnen afmaken.
De vaste bewoners van Hodshonhof hebben elk hun eigen appartement met een eigen voordeur. De kerngroep telt drie gezinnen met kinderen, en twee alleenstaanden. Er is plek voor vier jongeren. Voorwaarde is dat zij een dagbesteding hebben: school of werk. Als ze tijdelijk niets om handen hebben, kunnen ze bij de Diaconie aan de slag, bijvoorbeeld bij de Sociale Kruidenier. Timon, met wie de samenwerking goed is, draagt de ‘meewoners’ voor. Timon denkt verder ook mee en houdt een vinge aan de pols. Binnen de woongroep heeft iedere meewoner een eigen contactpersoon. De jongeren wonen één tot twee jaar in de groep, met als doel zelfstandig te kunnen gaan functioneren in de maatschappij. ‘We delen lief en leed met elkaar’, vertelt Jolien. ‘Zo zien de jongeren dat we “echte mensen” zijn. Mij leert het om anderen lief te hebben zoals ze zijn. Omgekeerd leren de jongeren dat je een conflict met elkaar kunt  hebben, maar dat dat niet einde verhaal is, dat er dan nog steeds van je gehouden wordt. Het is vaak ook een eyeopener voor hen dat mensen uit liefde bij elkaar blijven.’
Iedere donderdag is er woongroepavond. Alles mag benoemd worden, ook als iemand down is. Jolien: ‘Oprechte aandacht voor elkaar, daar gaat het om. Dat komt ook terug in de manier waarop we verjaardagen vieren of afscheid nemen als iemand vertrekt. Dat zijn belangrijke momenten waar we bewust bij stilstaan. Zoiets laat een blijvende positieve indruk achter.’

Uit: Kerk in Mokum, juli 2019 tekst: Janneke Donkerlo