Warm welkom voor kinderen
  • Berichtcategorie:Archief
  • Bericht gepubliceerd op:01/11/2017
  • Laatste wijziging in bericht:23/02/2022

Schommelende jongen“Iedereen is welkom in de kerk”, maar in onze kerkdiensten richten we ons vaak vooral op volwassenen. Nieuwsbrief-redacteur Suzanne Stoelinga ging op zoek naar tien eenvoudige tips om kinderen (meer) bij de kerkdienst te betrekken.

1. Teken/schrijf en bid
Danken en bidden is voor kinderen misschien nog wel belangrijker dan voor volwassenen. Laat de kinderen opschrijven en/of tekenen waar voor willen bidden. De dominee kan de briefjes ophalen en ze meenemen in de voorbeden of het Kyrië. Zo krijgen de kinderen het gevoel dat hun gebeden even belangrijk zijn als die van volwassenen.
LET OP: verwaarloos de gebeden voor zieke konijnen niet en zorg dat de kinderen hun eigen gebed kunnen herkennen.

2. Kindercollecte
Eens in de zoveel tijd kan een kindercollecte worden ingesteld. Een aantal kinderen mag met speciale blikjes of glazen potten de collecte ophalen. De potten en blikjes zorgen er voor dat kinderen het muntgeld in het potje of blikje horen vallen. Eventueel kan de collecte besteed worden aan een kinderproject of sponsorkind. Helemaal mooi is het als de kinderen deze collecte (in hun eigen woorden) aan de gemeente kunnen uitleggen.

3. Bijbeltekst lezen
In elke kerkdienst komt de Bijbel voorbij. Kinderen begrijpen echter niet alle moeilijke taal uit de oudere vertalingen. Een leuke manier om dit op te lossen is kinderen te vragen de Bijbeltekst die centraal staat voor te lezen uit een kinderbijbel of een vertaling die zij zelf gekozen hebben. Bovendien laten simpelere vertalingen soms nieuwe een nieuw licht schijnen op een Bijbeltekst, twee vliegen in één klap!

4. Lievelingslied
Bijna elk kind heeft een lievelingslied en in plaats van een lied voor de kinderen te zingen, kan er ook met de kinderen gezongen worden. Door de kinderen om de beurt een lied uit te laten kiezen worden ze betrokken bij de vormgeving van de kerkdienst.

5. Aandacht voor de jarigen
Niets is voor een kind zo belangrijk als de eigen verjaardag. Daar wordt immers al weken, zo niet maanden naar uit gekeken. Door de (recentelijk) jarige kinderen in de dienst te feliciteren, worden zij, op een voor hen belangrijk moment, gezien door de gemeente.

6. Kindermoment nadat de kinderen terug zijn uit de kindernevendienst.
Veel kindermomenten vinden voor de kindernevendienst plaats. Een leuke variatie hierop is om deze momenten om te draaien. Geef de kinderen na de kindernevendienst een moment om te laten zien wat zij hebben gemaakt en eventueel te vertellen waar ze het over hebben gehad.

7. Bidmuur
Creëer een (stuk) bidmuur waar zowel volwassenen als kinderen door middel van Post-its hun gebeden op kunnen plakken, zowel getekend als geschreven. Ook op deze manier krijgen kinderen het gevoel dat hun gebeden van gelijke waarde zijn als die van volwassenen. Zorg er wel voor dat de kinderen bij de materialen kunnen.

8. Maak het beeldend
Voorwerpen en plaatjes spreken tot de verbeelding van kinderen. De dienst, preek of het moment met de kinderen beginnen met een voorwerp of plaatje dat kinderen herkennen, grijpt de aandacht van kinderen. Hierdoor voelen zij zich meer onderdeel van de dienst. Natuurlijk is het belangrijk om uit te leggen wat zo’n voorwerp voor jou betekent en waarom je het juist vandaag hebt meegenomen.

9. Persoonlijk verhaal vertellen
Kinderen houden van verhalen. Een persoonlijk verhaal in de dienst is vaak goed te begrijpen en kinderen kunnen hun aandacht hier vaak goed bijhouden. Combineer dit ook eens met tip 8.

10. Prekenboekje
Geen kindernevendienst? Een prekenboekje kan een goede oplossing zijn om ervoor te zorgen dat kinderen betrokken blijven bij de dienst. Bij binnenkomst kunnen de boekjes uitgereikt worden. In de boekjes kunnen bijvoorbeeld vragen staan over de liturgie of de dienst, ruimte voor een tekening rondom het thema van de dienst of een puzzel met daarin thema gerelateerde woorden.
Als voorganger of ouderling van dienst geeft het je bovendien een mooie aanleiding om na de dienst in gesprek te raken met de kinderen.

Tekst: Suzanne Stoelinga. Foto: Pexels.com